Kolumbijski tasiemiec przełamał telewizyjne schematy z 1999 roku i 24 lata po premierze nadal wywołuje dyskusję. Obecnie w produkcji jest kontynuacja
Betty la Fea / Brzydula zadebiutowała w 1999 roku i zrewolucjonizowała telewizję latynoamerykańską, stając się bezprecedensowym sukcesem do dnia dzisiejszego, a jest on kontynuowany przez emisję na platformach streamingowych takich jak Netflix, gdzie jest jedną z najczęściej oglądanych treści (przynajmniej w Ameryce Południowej).
Melodramat prowadzony przez scenarzystę Fernando Gaitána wraz z aktorami: Ana María Orozco (Betty) i Jorge Enrique Abello (Don Armando Mendoza), podbił serca nie tylko Kolumbii, ale ponad 20 krajów, które stworzyły także własne adaptacje.
W ten sposób „Brzydula” osiągnęła globalny kamień milowy, otrzymując w 2010 roku Rekord Guinnessa jako „najbardziej adaptowana telenowela” (w sumie było to 22 razy), ze względu na dużą liczbę międzynarodowych widzów. Była emitowana w ponad 180 krajach i dubbingowana na 25 języków.
Ponadto po całej telenoweli paradowało wiele osobistości w historii, zarówno kolumbijskich, jak i międzynarodowych. Na przykład byli wśród nich: Franco de Vita, Olga Tañón i Ricardo Montaner. Dodatkowo uświetniła specjalny występ Andrésa Pastrany Arango, ówczesnego prezydenta Kolumbii.
Kolejnym rekordem jest długo oczekiwany pierwszy pocałunek pomiędzy bohaterami. Przy tej okazji ogólnokrajowe programy telewizyjne podały, że obejrzało go ponad siedem milionów ludzi, czyli prawie cała populacja Bogoty.
W Chinach adaptację Brzydkiej Betty nazwano Sin rival (Ugly Wudi), a jej premierę obejrzało 73 miliony widzów, czyli więcej niż mieszkańców Kolumbii, co było jak dotąd wydarzeniem bezprecedensowym.
Sukces telenoweli był tak duży, że cieszyła się taką popularnością, że w Kolumbii, kiedy została wyemitowana po raz pierwszy, znalazła swoje miejsce w radiu. Ponieważ w tamtym czasie nie istniała jeszcze konsumpcja na żądanie, dostosowano tę opcję, aby osoby, które nie mogły być w domu, nie przegapiły ani minuty historii chwili.
