Diego Verdaguer zmarł w wieku 70 lat


Muzyk najprawdopodobniej zmarł w wyniku wirusa COVID-19 w czwartek, 27 stycznia


Rodzina argentyńskiego piosenkarza i autora tekstów Diego Verdaguera niedawno potwierdziła wykonawcy „La ladrony” i „Voy a conquistarte”. Za pośrednictwem jego własnego konta na Instagramie, a także wdowy po nim Amandy Miguel i ich córki Any Victorii, wiadomość o śmierci została przekazana w krótkim oświadczeniu:



„Z absolutnym smutkiem z przykrością informujemy całą jego publiczność i przyjaciół, że nasz drogi Diego opuścił dziś swoje piękne ciało, aby kontynuować swoją ścieżkę i kreatywność w innej formie życia wiecznego… cała rodzina jest pogrążona w tym bólu… więc my doceniamy twoje zrozumienie w tych trudnych czasach.”

Według portalu noticieros.televisa.com muzyk zmarł w wyniku wirusa COVID- 19 po południu w czwartek 27 stycznia; a jego nastąpiła w Los Angeles w Kalifornii. Według doniesień w innych mediach jego ciało zostanie poddane kremacji w USA.


Diego urodził się 26 kwietnia 1951 roku w Buenos Aires w Argentynie, wkrótce miał obchodzić swoje 71. urodziny. Na imię miał Miguel Atilio Boccadoro, poślubił Amandę Miguel w 1975 roku i od tego czasu stanowili ważną parę nie tylko jako artyści, ale także jako silne i przykładne małżeństwo pomimo wzlotów i upadków, jakie zdarzają się w każdym związku.

Zarówno on, jak i Amanda odnieśli sukces w Ameryce Łacińskiej, a ich piosenki stały się hymnami Ameryki Łacińskiej. Szczyt sukcesu osiągnęli zwłaszcza w latach 70., 80. i 90. razem z piosenkami takimi jak „Simplemente amor”.

Diego niedawno został dziadkiem, jego córka Ana Victoria wydała na świat swoje pierworodne dziecko, Luccę. Co więcej. Zaledwie 3 grudnia 2021 r. wydał okładkę „La cadenita”, jedną z najbardziej rozpoznawalnych cumbias w Meksyku i Ameryce Łacińskiej. 

Informacje o artyście:

Diego urodził się w Buenos Aires w Argentynie 26 kwietnia 1951 roku. Jest synem Miguela Ángela Boccadoro Verdaguer i Elodii Maríi Hernández Pérez.

W 1966 poznał piosenkarza Larry’ego Moreno, który zaprosił go do utworzenia duetu Reno i Rino i nagrali sześć piosenek dla CBS.

W wieku 17 lat Diego nagrał swój pierwszy solowy singiel „Lejos del amor”, wydany na rynku pod marką RCA Victor. Wyprodukował i skomponował go Larry Moreno, a aranżacje muzyczne Jorge López Ruiz, który wyreżyserował największe przeboje argentyńskiego piosenkarza Sandro de América.

W następnym roku wziął udział w III Festiwalu Piosenki Buenos Aires na stadionie Luna Park, wykonując piosenkę „Yo, solo yo” razem z hiszpańską piosenkarką Dyango.

El Trece zatrudnia go jako artystę na wyłączność i uczestniczy w jednym z najpopularniejszych programów muzycznych w argentyńskiej telewizji młodzieżowej El Sótano Beat. Jednocześnie „Yo, solo yo” było częścią kompilacji „Sótano Beat”, która sprzedała w Argentynie ponad pół miliona płyt.

W marcu 1970 roku został wybrany do reprezentowania Argentyny na II Festiwalu Piosenki Latynoskiej w el Teatro Ferrocarrilero de la Ciudad w Meksyku, gdzie występował wraz z innymi wielkimi artystami międzynarodowymi, takimi jak Claudio Villa z Włoch Sergio Denis z Argentyny i Jose Jose z Meksyku.

Z singlem „Yo te amo” z 1973 roku Diego po raz pierwszy znalazł się na szczycie argentyńskich list przebojów radiowych. Dyrektor muzyczny i producent, Roberto Montiel, przedstawia go autorowi Rubén Lotes, z którym skomponował ponad siedem singli, a które zdołały dotrzeć na szczyty list przebojów i przez to mógł sprzedać ponad dwa miliony płyt w Argentynie.

Do 1975 roku Diego odniósł swój pierwszy wielki międzynarodowy sukces „Volveré”, który wywarł wielki wpływ w Meksyku i sprzedał się w ponad pięciu milionach egzemplarzy, zdobywając różne złote płyty.

W 1979 roku nagrał płytę „El Secreto Callado” w Nowym Jorku, we współpracy z argentyńską autorką tekstów Graciela Carballo i orkiestrą Jorge Calandrelli. Z tego albumu wyróżniają się hity “Secreto callado”, “Es así mi amor”, “Yo no lloro por llorar” y “Yo quisiera que tú”.

W 1981 roku wydał album „Estoy Vivo”, nagrany w Los Angeles w Kalifornii, wyprodukowany przez samego Diego Verdaguera i meksykańskiego José Quintanę, który wraz z Diego Verdaguerem, wyprodukował także Juan Gabriel, Marisela, Maná, Amanda Miguel junto a , Herp Alpert, María Conchita Alonso i wielu innych.

W 1982 roku pojawia się album „Coco Loco”, innowacyjna fuzja rytmów latynoskich z innymi gatunkami muzycznymi. I choć promocja albumu była zagrożona, ponieważ wytwórnię Melody kupiła Televisa, sprzedała się ona w ponad pół milionach egzemplarzy.

Czekając na narodziny córki Any Victorii, nagrał w duecie z Amandą Miguel przebój „Simplemente amor”, piosenkę, która nadała nazwę kolejnemu albumowi, z utworami takimi jak „Nena” i „Usted qué haría” .

W 1987 roku wraz z żoną Amandą Miguel otworzył własną wytwórnię płytową Diam Music. Od tego czasu nabył wszystkie prawa do swoich dzieł, a wszystkie jego produkcje zostały wydane w wytwórni house. Nagrał płytę „Sigo vivo”, wyprodukowaną przez Horacio Lanzi, Lorenzo Toppano i Graciela Carballo.

W 1990 roku był współautorem i producentem utworu „El rostro del amor”, poświęconego drugiej wizycie Papieża Jana Pawła II w Meksyku. Po raz drugi nagrał też duet z Amandą Miguel „Volvamos a comer”.

W 1992 roku Diego powraca, by dać kolejną muzyczną niespodziankę, tym razem utworem „Lágrimas”, w którym łączy balladę z rytmami latynoskimi, takimi jak merengue. Wyprodukował go wspólnie z ówczesnym dyrektorem artystycznym Rubénem Estévezem.

W 1999 roku zdobył podwójną Złotą Płytę za album „Inolvidable”, który wyprodukował w Los Angeles w Kalifornii wraz z meksykańskim muzykiem Gustavo Faríasem.

W 2007 roku jego wytwórnia płytowa Diam Music nagrała i wyprodukowała koncert, który wykonał wraz z Amandą Miguel w National Auditorium w Mexico City. Został przedstawiony jednocześnie w Meksyku i Stanach Zjednoczonych pod tytułem „El mejor show romántico de América”.

W 2009 roku wydał album „Mexicano hasta las Pampas”, zapuszczając się w gatunek ranchero. Został wyprodukowany przez meksykańskiego piosenkarza i autora tekstów Joan Sebastian.

W 2012 roku Diego wydaje album „Juego de Valientes”, z 12 niewydanymi piosenkami, które skomponował i współprodukował wraz z argentyńskim José Gentile.

W 2014 roku Diego ponownie oferuje produkcję ranczery zatytułowaną „Mexicano hasta las Pampas 2”, tym razem wyprodukowaną przez Chucho Rincona i Fabiána Rincona.

W 2017 roku wydał album „Orgánico” z 10 niewydanymi utworami napisanymi przez siebie. 

W ostatnich miesiącach 2018 roku odbył imponującą trasę koncertową po Stanach Zjednoczonych wraz z Amandą Miguel i ich córką Aną Victorią; pod nazwą „Siempre Juntos”.


Udostępnij

Zostaw odpowiedź