Oryginalny tytuł: Todo lo que nunca fuimos
Wydawca: Wydawnictwo Must Read
Data premiery : 2023-06-14 (oryginalna: 2019)
Strony : 408
Streszczenie
Fenomen hiszpańskiego TikToka. Powieść, która poruszy nawet najtwardsze serca.
Leah rozsypała się na kawałki. Leah już nie maluje. Od wypadku, w którym zginęli jej rodzice, Leah jest cieniem samej siebie. Axel jest najlepszym przyjacielem jej starszego brata. Kiedy przyjmuje ją pod swój dach na kilka miesięcy, chce pomóc jej się odnaleźć i złożyć w całość tę dziewczynę pełną kolorów, którą dawniej była. Ale nie wie, że choć są jak rodzina, ona od zawsze darzy go uczuciem i że jego życie diametralnie się zmieni.
Bo, choć to zabronione, pociąga go coraz bardziej.
Bo jest morzem, rozgwieżdżonym niebem i winylami Beatlesów.
Bo czasami wystarczy jedno „pozwól, niech się wydarzy”, żeby mieć wszystko.
Powyższy opis pochodzi od wydawcy.
Recenzja BEZ SPOJLERÓW
W tej historii poznamy Axela i Leah, dwie zagubione dusze, które wkrótce odkryją, czego naprawdę potrzebują w swoim życiu.
Jest 19-letnią dziewczyną naznaczoną tragedią utraty rodziców. Jej witalność, jej energia… ginie w tym samym wypadku. Zapomniała jak się uśmiechać, odłożyła na bok swoje marzenia i jedyne, co robi, to oddycha, aby utrzymać bicie serca, ale ukrywając je, żeby nic nie czuć.
Jest starszym chłopakiem. Ma 29 lat, żyje samodzielnie, lubi samotność i podchodzi do dziewcząt bez zobowiązań, chce tylko dobrze się bawić. Axel, jakby to była jego własna rodzina, cierpi po stracie rodziców Leah. To mocny cios, który dotknął tak bliską mu rodzinę. Z tego powodu nie może niczego odmówić starszemu bratu dziewczyny, Oliverowi, który jest dla niego jak brat i poprosi go, aby zaopiekował się Leą, gdy ten wyjedzie na rok do pracy.
Axel otwiera drzwi swojego domu tej młodej kobiecie, którą zawsze postrzegał jako swoją młodszą siostrę, jednak pomimo świadomości tego, jak bardzo zmieniła się po wypadku, przeżycie tego w pierwszej osobie jest szokiem. Czuje, że brakuje mu jej spontaniczności, talentu do malarstwa i oddałby wszystko, żeby zobaczyć jej uśmiech. Axel nie spodziewa się, że próbując ją obudzić z tego wiecznego koszmaru, zbudzi się w nim także wiele innych uczuć.
Jak mówię: czyste uczucie. Proza tej autorki potrafi trafić nas prosto w serce. Znajdziemy dziesiątki zdań, które zasługują na oprawę, a mianowicie, że życie mamy tylko jedno i nieważne jak mocno życie nas dotknie, zawsze musimy stanąć na nogi.
Bohaterowie są idealnie wyczesani, mają ten prawdziwy dotyk, który sprawia, że ich widzimy i czujemy się, jak gdyby mogliby należeć do naszego własnego kręgu przyjaciół. Dialogi mają tę seksowną i zabawną iskrę, którą widziałam już w innych powieściach tej autorki i to jest coś, co uwielbiam.
Wraz z książką spacerujemy po każdym zakątku domu Axela, jedząc z nim obiady na tarasie, który wydaje się idealnym schronieniem, spacerując po pięknych plażach… Intencją naszego bohatera jest przywrócenie Lei do życia, a kończy się to dając nam, czytelnikom, kawałek nowego życia, którym sami chcielibyśmy się cieszyć.
Pióro Alice Kellen nie jest proste, jest magiczne. Sposób w jaki opowiada o uczuciach jest niesamowity. Czekam na kolejne książki autorki.
Alice Kellen urodziła się w Walencji w 1989 roku. To młoda obietnica literatury hiszpańskiej, przyzwyczajona do życia wśród bohaterów, scen i emocji, które utrwala na papierze. Jest autorką powieści Sigue lloviendo, El día que dejó de nevar en Alaska, 33 razones para volver a verte, 23 otoños antes de ti, 13 locuras que regalarte, Llévame a cualquier lugar, El chico que dibujaba constelaciones, la bilogía Deja que ocurra: Todo lo que nunca fuimos y Todo lo que somos juntos, Nosotros en la luna y Las alas de Sophie. Jest zakochana w kotach. I uzależniona od czekolady i niekończących się wizyt w księgarniach.
