W Meksyku 12 maja pojawi się dokument “Te nombré en el silencio”, który śledzi twórczość Las Rastreadoras de El Fuerte
Meksykański dokument „Te nombré en el silencio”, debiutancki film reżysera José Maríi Espinosa de los Monteros, jest gotowy do premiery 12 maja w kinach w Meksyku. Wstrząsający i poruszający film opowiada o pracy Las Rastreadoras de El Fuerte, grupy matek z Sinaloa, które z łopatami i kilofami szukają swoich dzieci, ofiar nękających kraj zaginięć i zabójstw.
Jedną z kluczowych postaci w tej historii jest pani Mirna Nereida Medina, założycielka i liderka tej grupy, która osobiście doświadczyła zjawiska znormalizowanej przemocy: 14 lipca 2014 r. zaginął jej syn Roberto Corrales. Od tego czasu Mirna zdobyła duże doświadczenie jako detektyw i urodzony ekspert, aby wyśledzić więcej osób, które zostały zgłoszone jako zaginione.
W jednym z wywiadów, José María Espinosa de los Monteros mówi o „Te nombré en el silencio” : „Ten projekt (dokument) zaczął się jako coś mniejszego, miał być krótkim filmem, który kręciliśmy w Culiacán z organizacją pozarządową, bo to oni włożyli pieniądze — Open Society— i robiąc ten krótki film, przeprowadziliśmy wywiady z działaczami i ofiarami”.
Zaznacza, że słyszał już o pracy Las Rastreadoras de El Fuerte, więc skontaktował się z Mirną i opowiedział jej o swoim projekcie. Spotkali się w Culiacán w stanie Sinaloa i udzielili wywiadu, tam reżyser odkrył historię syna Mirny, Roberto: „To był bardzo silny szok emocjonalny, poruszył wszystko we mnie i przez kilka następnych dni myślałem, że to powinien być większy projekt, rozwlekły, a potem zaproponowałem zrobienie pełnometrażowego filmu dokumentalnego grupy”.
José María podkreśla, że ten film jest narzędziem do przedstawienia kontekstu i niuansów matek, które szukają swoich dzieci, o tym, jak pracują, jakie są narzędzia i jak działają „i że w jakiś sposób ingerują w tę narrację i tą rzeczywistość, która nas wszystkich dotyczy, bo trzeba podkreślić, że ta sprawa jest nie tylko dla Państwa czy grup, ale także dla społeczeństwa. Wszyscy powinniśmy być tego świadomi i wtedy powinniśmy reagować, każdy ze swojego okopu, aby móc iść naprzód i znaleźć rozwiązania tego problemu, który jest bardzo złożony i w którym tkwimy od dziesięcioleci”.
„Nie szukamy winowajców, szukamy naszych skarbów”
Las rasteadores de El Fuerte / Tropiciele El Fuerte
O tym, co powiedziały mu te kobiety, widząc ich historie w tym dokumencie, reżyser mówi: „To mnie trochę wzrusza, bo byłem zdenerwowany, to wielka odpowiedzialność opowiedzieć tę historię, odpowiedzialność mojego dotychczasowego życia. Robiąc film, myślałem o nich i o tym, co im zawdzięczam: chcę opowiedzieć ich historię. A dzięki zespołowi, który się wysilił, udało się.” Wyznaje, że kiedy Mirna zobaczyła taśmę, powiedziała mu, że to jej dziedzictwo.
Reżyser mówi, że w Meksyku będą protesty matek, bo niedługo zostanie osiągnięta rekordowa liczba 100 tysięcy zaginionych, „to coś strasznego” . Pod Monumento a la Madre / Pomnikiem Matki zostanie wykonana instalacja artysty i inne działania związane z filmem, mające na celu podniesienie świadomości wśród ludzi.
Po premierze kinowej reżyser ma nadzieję, że film trafi na jakąś platformę streamingową, a jeśli tak się nie stanie, wrzuci go na YouTube lub Vimeo za darmo, by trafił do większej liczby osób i uświadomił im tę rzeczywistość w Meksyku. W tej chwili José María pisze film fabularny, którego kontekstem jest Culiacán, a jego wstępny tytuł brzmi „Bailando para no estar muerto / Tańcząc, aby nie być martwym”.
Streszczenie
14 lipca 2014 r. zniknął Roberto Corrales. Jego matka, Mirna Nereida Medina, zwróciła się o pomoc do władz, ale te jej odmówiły. Wraz z innymi matkami założyła Las Rastreadoras de El Fuerte, grupę, która wyrusza na pustynię z kilofami i łopatami w poszukiwaniu zaginionych dzieci.
Od lat borykają się z porzuceniem przez państwo, współudziałem władz w przestępczości zorganizowanej i obojętnością społeczeństwa. To intymne spojrzenie na codzienną walkę o utrzymanie płomienia nadziei i siły do szukania swoich bliskich.
