Carmen Herrera, urodzona na Kubie artystka, której obrazy o promiennych kolorach i geometrycznych kształtach pozostawały niezauważone przez dziesięciolecia, zanim stała się sensacją świata sztuki, zmarła. Miała 106 lat
Artysta Antonio Bechara powiedział The New York Times, że Herrera zmarła w sobotę w swoim domu na Manhattanie.
Sława przyszła do Herrery w wieku 89 lat, kiedy sprzedała swój pierwszy obraz w 2004 roku.
Być może odkrycie Herrery zajęło 60 lat, ale dziś jej obrazy, minimalistyczne kompozycje pełne prostych linii, kształtów i kolorów, można znaleźć w stałych kolekcjach głównych muzeów, w tym Whitney Museum of American Art w Nowym Jorku i Tate Modern w Londynie.
„Sednem malarstwa Carmen Herrery jest dążenie do formalnej prostoty i imponującego wyczucia koloru” według londyńskiej Galerii Lisson. „Mistrzyni ostrych linii i kontrastujących płaszczyzn koloru, Herrera tworzy symetrię, asymetrię i nieskończoną różnorodność ruchu, rytmu i napięcia przestrzennego na płótnie”.
W 2009 roku londyńska gazeta The Observer zapytała: „Jak możemy przegapić te piękne kompozycje?”
Herrera powiedział, że malowała, bo musiała.
„To przymus, który również sprawia mi przyjemność. Nigdy w życiu nie miałam pojęcia o pieniądzach i uważałam, że sława to bardzo wulgarna rzecz… a pod koniec życia zdobywam duże uznanie, ku mojemu zdziwieniu i mojej radości” powiedziała w wywiadzie z 2009 roku.
Herrera urodziła się w Hawanie na Kubie w 1915 roku. Była córką jednego z redaktorów założycieli kubańskiej gazety El Mundo, a jej matka była reporterką.
Studiowała architekturę na uniwersytecie w Hawanie i często podróżowała między Kubą a Paryżem w latach 30. i 40. Odbyła staż w Liga de Estudiantes de Arte / Lidze Studentów Sztuki w Nowym Jorku, dokąd przeniósła się w połowie lat 50. po ślubie z Jesse Lowenthalem, nauczycielem literatury w Stuyvesant Liceum. Lowenthal zmarł w 2000 roku.
Wspominała, że praca jako artystka w powojennej Ameryce była trudnym wyzwaniem.
„Ludzie nie byli gotowi na przyjęcie moich prac” – powiedziała Herrera w wywiadzie dla „Observera” w 2010 roku. Przypomniała sobie, jak bezczelnie powiedziała jej właścicielka awangardowej galerii w Nowym Jorku: „Carmen, możesz malować kręgi wokół moich męskich artystów, ale Nie dam ci wystawy, bo jesteś kobietą”.
Ale bycie nieznanym artystą ma swoje zalety, powiedziała. Oznaczało to, że mogła pracować, by zadowolić siebie i nikogo innego.
Pod koniec 2000 roku miała indywidualne pokazy w Pfalzgalerie Kaiserslautern Museum w Niemczech i Ikon Gallery w Birmingham w Anglii. Dekadę później wystawiała w Museo del Barrio w Nowym Jorku.
Dzieła Herrery można również znaleźć w wielu innych muzeach, w tym w Hirshhorn Museum i Smithsonian Museum of American Art w Waszyngtonie, a także w Walker Art Center w Minneapolis.
