„El Privilegio de Amar / Cristina” to klasyczna telenowela, w której występują Adela Noriega, René Strickler i Andrés García
W ten czwartek, ale 25 lat temu (27 lipca), na Canal de las Estrellas wyemitowano historię, która miała stać się klasykiem wśród telenoweli, „El Privilegio de Amar / Cristina”, oznaczającą powrót wielkich gwiazd na mały ekran, takich jak Adela Noriega i Andrés García, ale był to także precedens w karierze producent Carli Estrady.
„To był dla mnie niesamowity projekt, niezależnie od tego, że to wciąż najbardziej udana telenowela w historii melodramatów, stworzyliśmy wspaniały zespół roboczy Tam też zrobiłam swoją pierwszą sekwencję (nagrałam scenę bez cięć od początku do końca) na wejście do telenoweli i bardzo mi się to podobało, od tamtej pory lubię je robić, nawet Mijaresa trochę brakowało, a ten, kto zaśpiewał główny temat, sprowadził go z powrotem na scenę, piosenkę, która do tej pory stała się emblematyczna dla quinceañeras lub na wesela, więc myślę, że dla wszystkich zaangażowanych „El Privilegio de Amar / Cristina” było punktem zwrotnym w naszym życiu” – powiedziała Carla Estrada.
Chociaż mówi się, że w 1991 roku Valentínowi Pimsteinowi powierzono nakręcenie meksykańskiej wersji wenezuelskiej telenoweli „Cristal” (1985), która jest oparta na powieści wytwórni, Estrada zapewniała, że to nieprawda. Jako pierwsza miała ten projekt, ponieważ pracowała już z autorką tej historii, Kubanką Delią Fiallo, przy kręceniu „Te sigo amando” (1996), ale było z nią małe zacięcie.
„Nie widziałam Cristal, bo wtedy cały czas pracowałam i nie miałam czasu na oglądanie telenowel, ale kiedy scenarzystka Delia Fiallo zobaczyła moją obsadę, nie zaakceptowała tego, bo oni nie nie wyglądali jak w poprzednim melodramacie, więc musiała tłumaczyć, że nie robi kopii tamtej wersji, tylko nową interpretację swojego scenariusza, trudno jej to zrozumieć i pan Emilio Azcárraga Jean musiał porozmawiaj z nią, żeby to wyjaśnić”.
W tym melodramacie została opowiedziana historia Luciany, kobiety, która zakochuje się w synu swojego pracodawcy Juana de la Cruz, który jest klerykiem, rodzi się między nimi miłość i poddają się temu, co skutkuje ciążą, z powodu której ona zostaje zwolniona i ma skomplikowaną sytuację. Po urodzeniu córki zostawia ją pod bramą bogatego domu, aby nie umarła, ale tam zabierają ją do sierocińca, gdzie nadają jej imię Cristina, z czasem ich drogi ponownie się krzyżują, ale nie będzie to łatwe.
Do tej telenoweli Carli Estradzie udało się zebrać wielogwiazdorską obsadę: Adelę Noriega, René Strickler, Helenę Rojo, Andrésa García, Cynthię Klitbo, Enrique Rocha, Margę López, Lorenę Velázquez, Césara Évora i wielu innych. Cieszyli się oni wielkim prestiżem w gildii aktorskiej i trudno jest znaleźć teraz taką obsadę, która mogłaby się z nią równać dzisiaj.
„Trudno było przekonać Adelę, bo nie miała kontraktu z Televisą, negocjacje nie były łatwe, ale w końcu się udało i praca z nią zawsze była dla mnie przywilejem; inaczej z Andrésem, mówił od początku „tak, wchodzę w to’ i zero problemów z nim, w nagraniach był najszczęśliwszym człowiekiem na świecie, z całą obsadą był naprawdę bardzo miły. Spotkaliśmy się, gdy telenowela skończyła 18 lat, aby świętować ”.
Telenowele są często zapamiętywane ze względu na drobne szczegóły, takie jak chemia między bohaterami, główna piosenka, a nawet sceny, które stały się kultowe i obecnie wirusowe, a „El Privilegio de Amar” ujawniło niektóre niezapomniane, takie jak moment, w którym Luciana (Helena Rojo) znajduje swojego męża Andrésa (Andrés García) w jacuzzi ze swoją kochanką Lorenzą (Sabine Moussier) i wybucha między nimi zacięta bitwa; ale bez wątpienia najbardziej zapamiętany jest moment, gdy antagonistka, Tamara (Cynthia Klitbo) goli głowę w przypływie gniewu, tuż przy Ponte Vecchio we Florencji we Włoszech.
„Uwielbiam to, że Cynthia odważyła się to zrobić, bo mimo że każda ze scen została zaplanowana na podstawie scenariusza, niektóre były kręcone w trasie i to jest jedna z nich. Nie mieliśmy pozwolenia rządu Florencji na nagrywaj tam, więc to było bardzo skomplikowane, ponieważ sklepy jubilerskie są w Ponte Vecchio, a policja bardzo często przyjeżdża tamtędy, więc poświęciliśmy trochę czasu, ponieważ jak tylko zaczęła się golić, miał się odbyć pokaz. Kamery i Cynthia goląca włosy maszynką sprawiłam, że przechodzący obok ludzie byli zdziwieni, bo nie wiedzieli, co jest nie tak z tą kobietą; to była świetna scena, która wszystkich zaskoczyła” – wspomina producent .
Niewątpliwie część sukcesu tej telenoweli była zasługą reżyserów, których miała Carla Estrada, Miguel Córcega na forum i Mónica Miguel na planie, ta ostatnia bardzo utalentowana kobieta, ale surowa dla aktorów.
Z „El Privilegio de Amar / Cristina” działo się wiele, ponieważ co wieczór miała 34 punkty w oglądalności (około ponad 3 miliony widzów), aż stała się fenomenem w takich krajach jak Bułgaria, Brazylia, Filipiny, Polska i Hiszpania. Wyzwanie do pokonania, ale takie, które Carla Estrada osiągnęła w swoich kolejnych produkcjach, takich jak „El manantial / Wiosenna namiętność” (2001-2002), „Amor real / Prawdziwa miłość” (2003) czy „Alborada” (2005-2006).
„W każdej pracy, którą rozpoczynam, mam presję, aby przewyższyć poprzednie, jest to odpowiedzialność i zobowiązanie wobec mnie jako osoby, wobec opinii publicznej, która ocenia moją pracę, wobec firmy, która daje mi możliwość rozwoju w każdym projekcie, ale zawsze staram się być lepsza” – podsumowała producent.
