W Granadzie odbyła się 39. edycja niezwykle długiej gali, podczas której nagrody zostały rozdane bardziej równomiernie niż kiedykolwiek wcześniej
Gala 39. edycji rozpoczęła się gwałtownie, niczym rock and roll – szybki, żywiołowy numer muzyczny z Miguelem Ríosem jako wisienką na torcie, ale z nieco leniwą scenografią i ciągłymi przerwami w dźwięku oraz problemami technicznymi podczas transmisji.
Maribel Verdú i Leonor Watling stanęły na wysokości zadania i zaprezentowały się tak wspaniale, jak potrafią, ale scenariusz, którego musiały bronić, mimo że ostatecznie opowiadał o hiszpańskim kinie, nie dorównywał oczekiwaniom. Musieliśmy poczekać na Honorową Goyę dla Aitany Sánchez Gijón i na szczere wzruszenie macochy Śnieżki, gdy wręczono jej nagrodę, by podnieść rangę gali. Najlepszy moment wieczoru, bez wątpienia.
Po raz pierwszy same nagrody okazały się najlepszym sposobem na promocję hiszpańskiego kina. Lista zwycięzców początkowo była bardzo równomiernie rozłożona, a kilku największych zwycięzców należy do kina niezależnego, rzadziej oglądanego, od Salve María (najlepsza nowa aktorka dla Laury Weissmahr) po La estrella azul (najlepszy nowy aktor dla Pepe Lorente), przechodząc przez La guitarra flamenca Yerai Cortésa, które zdobyło nagrodę Goya za najlepszą piosenkę, bez C. Tangany, rażącej nieobecności w nominacjach do najlepszego nowego reżysera. Fakt ten udowodnił ponownie odbierając nagrodę za najlepszy film dokumentalny.
Nagrody techniczne również były niczym sałatka owocowa: cztery dla filmu El 47 (kierownictwo produkcji i efekty specjalne, oprócz tych dla Salvy Reiny i Clary Segury jako aktorów drugoplanowych), kilka dla filmu La virgen roja (kostiumy i kierownictwo artystyczne), jedna dla Marco (charakteryzacja i fryzury), kolejna dla filmu La habitacion de al lado (fotografie) i dwie za Segundo premio (dźwięk i montaż).
Impreza rozpoczęła się dobrze, ale zawsze tak się dzieje, rok po roku, że gala traci na znaczeniu, zostaje rozmyta między przemówieniami na temat zmian klimatycznych, eksmisji i niezrozumiałych hołdów dla Lorci, montażami pocałunków, numerami muzycznymi (za dużo), zdjęciami Granady i podziękowaniami, które całkowicie ignorują ograniczenia czasowe. Mamy nadzieję, że nic z tego nie zniechęciło widzów gali, którzy chodzą do kina hiszpańskiego raz lub dwa razy w roku. Zamiast tylko oglądać te obrazy, zapamiętaj tytuły filmów i je obejrzą.
Inni zastanawiali się nad przemówieniem Richarda Gere’a, Goya International i żydowskim powiedzeniem. Mieli na to czas podczas wręczania podziękowań twórcom krótkometrażowych filmów. Ale podziękowania należą się Javierowi Macipe, najlepszemu nowemu reżyserowi. I to podwójnie: za ten film, ale także za to, że pokazał na argentyńskiej milondze, że można wyjść na scenę, podziękować komuś za nagrodę i być przy tym zabawnym.
Albo, skoro już o tym mowa, Eduardowi Soli, który odebrał nagrodę za najlepszy scenariusz oryginalny do filmu Casa en llamas, trzymając w ręku rysunek dziecka. A Javis oddał hołd kostiumom z Disco, Ibiza, Locomía, przyznając nagrodę Goya za najlepszy scenariusz adaptowany, którą otrzymał nieobecny, ale elokwentny Pedro Almodóvar.
Nagroda, której się spodziewano – ta, którą otrzymał Eduard Fernández (najlepszy aktor za rolę Marco) – i inna, która była niespodzianką – nagroda dla Caroliny Yuste za rolę w filmie La infiltrada, pozostawiły otwarte drzwi dla wszystkiego, co mogło się wydarzyć w końcowej fazie wieczoru. Nawet najlepsza rzecz jaka mogła się zdarzyć, zdarzyła się. Pol Rodríguez, jeden z twórców, który wraz z Isakim Lacuestą był odpowiedzialny za najlepszy wyreżyserowany film roku, odebrał nagrodę Goya za najlepszą reżyserię za Segundo premio.
A najbardziej niezwykła rzecz, której nigdy wcześniej nie widzieliśmy wydarzyła się na końcu: wynik ex aequo w kategorii najlepszy film dla La infiltrada i El 47. Bezprecedensowe zakończenie w historii Goi, które zdominowało nagłówki gazet tego wieczoru.
Pełna lista zwycięzców
Mejor película / Najlepszy film
- ’Casa en llamas’
- ’El 47′
- ’La estrella azul’
- ’La infiltrada’
- ’Segundo premio’
Mejor actor protagonista / Najlepszy aktor pierwszoplanowy
- Alberto San Juan za 'Casa en flames’
- Eduard Fernández za 'Marco’
- Alfredo Castro za 'Polvo serán’
- Urko Olazabal za 'Soy Nevenka’
- Vito Sanz za 'Volveréis’
Mejor actriz protagonista / Najlepsza aktorka pierwszoplanowa
- Emma Vilarasau za 'Casa en flames’
- Julianne Moore za 'La habitación de al lado’
- Tilda Swinton za 'La habitación de al lado’
- Carolina Yuste za 'La infiltrada’
- Patricia López Arnaiz za 'Los destellos’
Mejor actor de reparto / Najlepszy aktor drugoplanowy
- Enric Auquer za 'Casa en flames’
- Salva Reina za 'El 47′
- Óscar de la Fuente za 'La casa’
- Luis Tosar za 'La infiltrada’
- Antonio de la Torre za 'Los destellos’
Mejor actriz de reparto / Najlepsza aktorka drugoplanowa
- Macarena García za 'Casa en flames’
- María Rodríguez Soto za 'Casa en flames’
- Clara Segura za 'El 47′
- Nausicaa Bonnin za 'La infiltrada’
- Aixa Villagrán za 'La virgen roja’
Mejor guion original / Najlepszy scenariusz oryginalny
- Eduard Sola za 'Casa en flames’
- Marcel Barrena y Alberto Marini za 'El 47′
- Javier Macipe za 'La estrella azul’
- Arantxa Echevarria y Amèlia Mora za 'La infiltrada’
- Aitor Arregi, Jon Garaño, José Mari Goenaga y Jorge Gil Munárriz za 'Marco’
Mejor guion adaptado / Najlepszy scenariusz adaptowany
- Álex Montoya y Joana M. Ortueta za 'La casa’
- Pedro Almodóvar za 'La habitación de al lado’
- Pilar Palomero za 'Los destellos’
- Mar Coll y Valentina Viso za 'Salve María’
- Icíar Bollaín e Isa Campo za 'Soy Nevenka’
Mejor dirección novel / Najlepszy nowy reżyser
- Miguel Faus za 'Calladita’
- Pedro Martín-Calero za 'El llanto’
- Javier Macipe za 'La estrella azul’
- Sandra Romero za 'Por donde pasa el silencio’
- Paz Vega za 'Rita’
Mejor actor revelación / Najlepszy nowy aktor
- Oscar Lasarte za '¿Es el enemigo? La película de Gila’
- Cuti Carabajal za 'La estrella azul’
- Pepe Lorente za 'La estrella azul’
- Cristalino za 'Segundo premio’
- Daniel Ibañez za 'Segundo premio’
Mejor actriz revelación / Najlepsza nowa aktorka
- Zoe Bonafonte za 'El 47′
- Mariela Caravajal za 'La estrella azul’
- Marina Guerola za 'Los destellos’
- Laura Weissmahr za 'Salve María’
- Lucía Veiga za 'Soy Nevenka’
Mejor película europea / Najlepszy film europejski
- ’El conde de Montecristo’ (Francia)
- ’Emilia Pérez’ (Francia)
- ’Flow, un mundo que salvar’ (Letonia)
- ’La quimera’ (Italia)
- ’La zona de interés’ (Reino Unido)
Mejor película iberoamericana / Najlepszy film iberoamerykański
- ’Agárrame fuerte’
- ’Ainda estou aqui (Aún estoy aquí)’
- ’El jockey’
- ’El lugar de la otra’
- ’Memorias de un cuerpo que arde’
Mejor película documental / Najlepszy film dokumentalny
- ’Domingo Domingo’
- ’La guitarra flamenca de Yerai Cortés’
- ’Marisol, llámame Pepa’
- ’Mi hermano Ali’
- ’No estás sola: La lucha contra La Manada’
Mejor película de animación / Najlepsza animacja
- ’Buffalo Kids’
- ’Guardiana de dragones’
- ’Mariposas negras’
- ’Rock Bottom’
- ’SuperKlaus’
Mejor montaje / Najlepszy montaż
- Nacho Ruiz Capillas za 'El 47′
- Javier Macipe y Nacho Blasco za 'La estrella azul’
- Victoria Lammers za 'La infiltrada’
- Fernando Franco za 'Los pequeños amores’
- Javi Frutos za 'Segundo premio’
Mejor dirección de fotografía / Najlepsze zdjęcia
- Isaac Vila za 'El 47′
- Eduard Grau por 'La habitación de al lado’
- Javier Salmones za 'La infiltrada’
- Takuro Takeuchi za 'Segundo premio’
- Gris Jordana za 'Soy Nevenka’
Mejor maquillaje y peluquería / Najlepszy makijaż i fryzura
- Karol Tornaria za 'El 47′
- Morag Ross y Manolo García za 'La habitación de al lado’
- Patricia Rodríguez y Tono Garzón za 'La infiltrada’
- Eli Adánez y Paco Rodríguez Frías za 'La virgen roja’
- Karmele Soler, Sergio Pérez y Nacho Díaz za 'Marco’
Mejores efectos especiales / Najlepsze efekty specjalne
- Laura Canals e Iván López Hernández za 'El 47′
- Xin Li za 'Guardiana de dragones (Dragonkeeper)’
- Mariano García, Jon Serrano y Juliana Lasunción za 'La infiltrada’
- Raúl Romanillos y Juanma Nogales za 'La virgen roja’
- Jon Serrano, Mariano García y David Heras za 'Marco’
Mejor diseño de vestuario / Najlepsze kostiumy
- Ester Palaudàries y Vinyet Escobar za 'Disco, Ibiza, Locomía’
- Irantzu Ortiz y Olga Rodal za 'El 47′
- Bina Daigeler za 'La habitación de al lado’
- Arantxa Ezquerro za 'La virgen roja’
- Lourdes Fuentes za 'Segundo premio’
Mejor música original / Najlepsza oryginalna muzyka
- Arnau Bataller za 'El 47′
- Arturo Cardelús za 'Guardiana de dragones’
- Fernando Velázquez za 'La infiltrada’
- Alberto Iglesias za 'La habitación de al lado’
- Sergio de la Puente za 'Verano en diciembre’
Mejor canción original / Najlepsza piosenka oryginalna
- Fernando Velázquez za 'Show Me’, de 'Buffalo Kids’
- Valéria Castro za 'El borde del mundo’, de 'El 47′
- C. Tangana y Yerai Cortés za 'Los almendros’, de La guitarra flamenca de Yerai Cortés’
- Maria Arnal za 'La virgen roja’, de 'La virgen roja’
- Alondra Bentley e Isaki Lacuesta za 'Love is the worst’, de 'Segundo premio’
Mejor sonido / Najlepszy dźwięk
- Amanda Villavieja, Joaquín Rajadel, Víctor Puertas, Mayte Cabrera y Nicolas de Poulpiquet za 'La estrella azul’
- Sergio Bürmann, Anna Harrington y Marc Orts za 'La habitación de al lado’
- Fabio Huete, Jorge Castillo Ballesteros, Miriam Lisón y Mayte Cabrera za 'La infiltrada’
- Coque F. Lahera, Álex F. Capilla y Nacho Royo-Villanova za 'La virgen roja’
- Diana Sagrista, Eva Valiño, Alejandro Castillo y Antonin Dalmasso za 'Segundo premio’
Mejor dirección artística / Najlepszy kierunek artystyczny
- Marta Bazaco za 'El 47′
- Inbal Weinberg za 'La habitación de al lado’
- Javier Alvariño za 'La virgen roja’
- Pepe Domínguez del Olmo za 'Segundo premio’
- Miguel Ángel Rebollo za 'Volveréis’
Mejor dirección de producción / Najlepsze zarządzanie produkcją
- Laia Gómez za 'Casa en flames’
- Carlos Apolinario por 'El 47′
- Axier Pérez za 'La infiltrada’
- Kati Martí Donoghue za 'La virgen roja’
- Carlos Amoedo za 'Segundo premio’
Mejor cortometraje de ficción / Najlepszy krótkometrażowy film fabularny
- ’Beitko Gaua (La noche eterna)’
- ’Cuarentena’
- ’El trono’
- ’La gran obra’
- ’Mamántula’
Mejor cortometraje documental / Najlepszy krótkometrażowy film dokumentalny
- ’Ciao bambina’
- ’Els buits (Los vacíos)’
- ’Las novias del sur’
- ’Los 30 (no) son los nuevos 20′
- ’Semillas de Kivu’
Mejor cortometraje de animación / Najlepszy krótkometrażowy film animowany
- ’Cafuné’
- ’El cambio de rueda’
- ’La mujer ilustrada’
- ’Lola, Lolita, Lolaza’
- ’Wan’
