Hiszpańskie kino jest pełne nowości w 2023 roku: będzie komedia, horror i przygoda w średniowieczu. To najlepsze hiszpańskie filmy przyszłego roku
„Todos lo hacen” (13 stycznia)
Drugi film fabularny Martína Cuervo to komedia w tonacji thrillera. Film ma obsadę, na czele której stoją Salva Reina (’El mejor verano de mi vida’, 'Con quién viajas’), Kira Miró (’Los abrazos rotos’), Carlos Santos (’El crack cero’, 'El hombre de las mil caras’), Marian Hernández (’Orígenes secretos’, 'Hasta que la boda nos separe’), Julián López (’Operación Camarón’, 'Superlópez’) Andrea Duro (’Con quién viajas’, 'Tres metros sobre el cielo’), Macarena Gómez (’El crack cero’, 'Musarañas’), Pablo Carbonell (’Atún y chocolate’, 'Obra maestra’), Toni Acosta (’Padre no hay más que uno’, 'Poliamor para principiantes’) i Víctor Palmero (’Dioses y Perros’, 'La que se avecina’).
Zagubiony wiejski hotel na odludziu, morderstwo i 10 podejrzanych to założenia tej historii, której zdjęcia były kręcone do początku lipca w lokacjach w Santa Cruz de Tenerife. Według słów scenarzystów, „byłby to wynik namiętnej nocy Agathy Christie i Luisa Garcíi Berlangi”.
„El fred que crema” (20 stycznia)
W miasteczku w Pirenejach rozbrzmiewają echa II wojny światowej. Tam, w przygranicznej wiosce, mieszkają Sara (Greta Fernández) i Antoni (Roger Casamajor): młode małżeństwo z pierwszym dzieckiem w drodze. Przybycie rodziny Żydów uciekających przed nazistowskimi prześladowaniami sprawi, że codzienność w tym miejscu zadudni. Sara będzie musiała zmierzyć się z trudną decyzją: słuchać rozsądku lub postępować zgodnie z tym, co dyktuje jej serce. Przeszłość i tajemnice, które przez lata skrywał śnieg, wkrótce wyjdą na jaw.
„Lobo feroz” (27 stycznia)
Ścieżki policjanta na granicy prawa i kobiety szukającej zemsty przecinają się, mają obsesję na punkcie odkrycia mordercy stojącego za brutalnymi zbrodniami kilku dziewcząt. Oboje są gotowi zrobić wszystko, aby uzyskać przyznanie się do winy, nawet jeśli będą musieli wziąć prawo w swoje ręce. Wzorowy detektyw będzie walczył z czasem, aby zapobiec nieodwracalnym błędom, a desperackie poszukiwanie prawdy staje się najgroźniejszym z wilków.
„Mari(dos)” (27 stycznia)
Toni i Emilio (Paco León i Ernesto Alterio) otrzymują ten sam tragiczny telefon: ich żony są w śpiączce po lawinie w ośrodku narciarskim. Kiedy pojawiają się w szpitalnej izbie przyjęć, dokonują szokującego odkrycia: ich żony to tak naprawdę ta sama osoba, Laura (Celia Freijeiro). Przez lata Laura potajemnie prowadziła równoległe życie, dziką przejażdżkę kolejką górską między jej dwiema rodzinami. Zmuszeni są do wspólnego życia, dopóki Laura się nie obudzi i nie będzie można jej przenieść, a Emilio i Toni walczą, by udowodnić, który z nich jest jedynym i prawdziwym mężem.
„Las paredes hablan” (3 lutego)
Pod osobistym i osobliwym pryzmatem znanego aragońskiego filmowca ewolucja i związek sztuki ze ścianą są przedstawiane jako płótno kreacji od pierwszych rewolucji graficznych w prehistorycznych jaskiniach po najbardziej awangardowe przejawy sztuki miejskiej.
„La niña de la comunión” (10 lutego)
Koniec lat 80., w bliżej nieokreślonej miejscowości. Sara (Carla Campra) właśnie przyjechała do miasta i nie może znaleźć swojego miejsca w tej zamkniętej przestrzeni. Jej najlepszą przyjaciółką jest Rebe (Aina Quiñones), dużo bardziej towarzyska osóbka. Pewnej nocy idą na dyskotekę, biorą narkotyki i w drodze do domu znajdują lalkę ubraną do komunii. Od tego momentu zacznie się koszmar.
„La novia de América” (17 lutego)
La Novia de América, inspirowana jest prawdziwą historią, ma obsadę, na czele której stoją Miren Ibarguren (Papá o Mamá, La que se avecina), Pol Monen (A quién te llevarías a una isla desierta, Tu hijo, Amar), Eduardo Casanova (Señor, dame paciencia, Aida, Del lado del verano), Ginés García Millán (¿Quién mató a Sara?, Libertad) i Pepa Charro (Padre no hay más que uno, Los amantes pasajeros).
„Wszystko zaczęło się w dniu, w którym otrzymałem telefon od ojca, który poinformował mnie, że żeni się z Meksykanką młodszą o trzydzieści lat, a którą poznał w Internecie i który zaprasza mnie na swój ślub. Historia, którą przekazał mi mój własny ojciec, posłużyła jako doskonały pretekst do rozmowy na tematy, które naprawdę mnie interesują, na przykład o tym, że różnice czynią nas wyjątkowymi. Jeśli uprzedzenia zostaną wyeliminowane, te różnice pozwolą nam wzbogacić się o wartości, mogą służyć lepszemu wzajemnemu zrozumieniu i większej tolerancji” – komentuje reżyser i scenarzysta Alfonso Albacete.
„Momias ” (24 lutego)
Historia Mumii przenosi nas do samego Egiptu, gdzie stoi starożytne miasto pełne 3000-letnich mumii. „Na mocy cesarskiego mandatu księżniczka Nefer musi poślubić Thuta, ale żadne z nich nie chce się pobrać. Nefer, bo pragnie wolności, a Thut, bo ma alergię na kompromisy” – czytamy w oficjalnym streszczeniu. Jednak życzenia jednego i drugiego nie mają znaczenia, ponieważ wola Boża zmusza ich do zawarcia małżeństwa w ciągu zaledwie jednego tygodnia.
W tym samym czasie na powierzchni Ziemi Lord Silvester Carnaby prowadzi ekspedycję archeologiczną, która opłaca się, gdy znajduje egipski grobowiec z różnymi skarbami i obrączką… Nefera i Thuta. Ten ostatni zdaje sobie sprawę, że klejnot został skradziony i jest zmuszony podróżować do Londynu ze swoim bratem Sekhemem, psotnym chłopcem, który ma zaledwie osiem lat. Towarzyszy mu również mały krokodyl Croc. Nefer ze swojej strony korzysta z okazji do ucieczki.
„Irati” (24 lutego)
Telluryczna, mroczna i wciągająca mitologia. Fantazja, historyczna epopeja i tajemnica wkradają się do Irati (2022), drugiego filmu fabularnego Paula Urkijo, reżysera Errementari, który proponuje podróż do przeszłości, a konkretnie do VIII wieku.
Chodzi o młodego szlachcica o imieniu Eneko. Musi udowodnić, że jest przywódcą doliny, tak jak jego ojciec i dziadek. Za co trafi do dziwnego i tajemniczego świata pełnego starożytnych mitologicznych legend, w czym pomaga mu młody poganin z miejsca zwanego Irati (Islam) walcząc między sobą, powodując zniknięcie pogańskich wierzeń wraz z tajemnymi bóstwami związanymi z naturą.
„Vaya vacaciones” (24 marca)
Manuela i José bardzo kochają swoje dzieci, a przede wszystkim uwielbiają wnuki. Ale ci pierwsi zaczęli zostawiać swoje potomstwo pod opieką dziadków i nie pamiętają już, kiedy ostatni raz mieli chwilę dla siebie. Co gorsza, tego lata musieli odwołać wymarzoną podróż, ponieważ ich dzieci miały bardzo ważny wyjazd służbowy… choć wkrótce odkryją prawdę: tak naprawdę są na wakacjach na Bali. To kropla, która wypełnia kieliszek. To koniec! Manuela i José przestaną być ujmującymi dziadkami i sprawią, że ich wnuki spędzą najgorsze lato w ich życiu, że zadzwonią do rodziców i będą błagać, żeby po nich przyjechali. Ale Carla, Guille i Ali mają też własne pomysły na spędzenie lata, walcząc z dziadkami w totalnej wojnie.
„Tin & Tina” (24 marca)
To trzymający w napięciu i intrygujący film z elementami grozy, opowiadający o dwóch bardzo wyjątkowych braciach bliźniakach, którzy po osieroceniu i przyjęciu do klasztoru, w którym otrzymują surowe wykształcenie, zostają adoptowani przez młodą parę. Film oparty jest na filmie krótkometrażowym autorstwa o tym samym tytule, nominowany do Złotego Mélièsa dla najlepszego europejskiego fantastycznego filmu krótkometrażowego, zdobywca ponad trzydziestu międzynarodowych nagród i pokazywany na ponad dwustu festiwalach filmowych na całym świecie. Krytycy nazwali to „kultowym filmem krótkometrażowym”, a nawet dubbingowano go w języku rosyjskim, japońskim i chińskim.
„Championex”
Javier Fesser po raz kolejny zostaje dyrygentem wspaniałej obsady aktorskiej, która dała początek świetnie przyjętemu filmowi „Campeones” , który w 2018 roku spotkał się z ogromnym uznaniem publiczności i krytyków, a którego kontynuacja właśnie została nakręcona.
„Campeonex” to nowa przygoda charakterystycznych bohaterów pierwszej części: Sergio Olmos, Jesús Lago, José de Luna, Jesús Vidal, Fran Fuentes, Gloria Ramos, Alberto Nieto, Roberto Chinchilla, Stefan López, do której dołączą nowe gwiazdy.
„Todos los nombres de Dios”
Po ataku dżihadystów Santi zostaje wzięty jako zakładnik przez Hamzę , jedynego ocalałego terrorystę, który zmusza go do pomocy w desperackiej ucieczce taksówką. Nieoczekiwany zwrot akcji zmienia ich role i Santi staje się ludzką bombą idącą Gran Vía w Madrycie w kamizelce z materiałami wybuchowymi. Policja, tajne służby, a nawet media łączą siły, by uratować mu życie w imponującym pokazie zasobów, co ma nieoczekiwane konsekwencje .
„Fatum”
Sergio (Luis Tosar) ma poważne problemy z hazardem, ale obiecuje żonie, że to zostawi. Wskazówka dotycząca rzekomego sfałszowania meczu sprawia, że łamie obietnicę i wraca do bukmachera z zamiarem odzyskania wszystkich utraconych pieniędzy. Wskazówka okazuje się być prawdziwa i jego szczęście w końcu się odmieni, ale Alejo (Aron Piper) z przeszłością również usianą hazardem, wpada do lokalu uzbrojony.
„Ultimas voluntades”
Pierwszy film fabularny reżysera Joaquína Carmony Hidalgo, thriller z Fernando Tejero w roli głównej, opowiadający o ojcu, który próbuje odzyskać miłość syna. Napisany został przez Salvadora Serrano (który również występuje w filmie jako aktor) i Helio Mira, zdjęcia kręcono od końca lutego do połowy kwietnia tego roku w miejscach w regionie Murcia. Tejero prowadzi obsadę, którą uzupełniają Óscar Casas, Carlos Santos, Nerea Camacho i Adriana Ozores.
Los pequeños amores
Po wielkim sukcesie swojego debiutanckiego filmu fabularnego (Viaje al cuarto de una madre), Celia Rico powraca ze swoim drugim filmem, Los pequeños amores, z Maríą Vázquez (Quien a Hierro mata) w roli Teresy, Adrianą Ozores (Thi Mai), w roli Ani; a także z Aimarem Vegą (Model 77) w roli Jonasa. Film bada sprzeczną więź podziwu i wyrzutu między dwiema kobietami z bardzo różnych pokoleń. Więź, która definiuje i przekracza słodko-gorzkie doświadczenie miłości i samotności dzisiaj.
„Justicia artificial”
Film wyreżyserowany przez Simóna Casala, z udziałem Veróniki Echegui, Alberto Ammanna, Tamar Novas i Alby Galocha, osadzony jest w niedalekiej przyszłości, która stawia moralny dylemat między ludzkim umysłem a sztuczną inteligencją w dziedzinie wymiaru sprawiedliwości. Verónica Echegui daje życie sędzi Carmen Costa, która personalizuje konflikt podniesiony przez fabułę. Czy sztuczna inteligencja może zastąpić ludzką inteligencję w wymierzaniu sprawiedliwości?
Alberto Ammann gra Alexa, Tamar Novas jest w roli Braisa, a Alba Galocha jako Alicia Kóvack uzupełniają obsadę tego politycznego thrillera z odniesieniami do filmu noir, który zostanie w całości nakręcony w Galicji, rozgrywający się w naturalnej scenerii tego regionu.
„A los libros y a las mujeres canto”
Kobieta prawie nazywała się Avioneta. Inna miała bibliotekę na tylnym siedzeniu jej samochodu. Inna łamie palec na niesfornych półkach w jej księgarni. Producenci papierosów słuchają odczytów podczas pracy. Prasownicy pamiętają wiersze. Wszystkim im śpiewam. Przed ogniem, wodą, molami, kurzem, ignorancją i fanatyzmem anonimowa armia kobiet strzeże książek. To intymny opór, bez eposu, bez rewolucji, bez broni.
„Verano en rojo”
Film oparty jest na homonimicznej powieści pisarki i dziennikarki Berny González-Harbour, której adaptacją jest dzieło samej reżyserki i Helio Mira. Jej akcja toczy się w Madrycie latem 2010 roku. Tam komisarz María Ruiz (grana przez Martę Nieto) staje w obliczu złowrogiej zbrodni: zostaje znaleziony zamordowany młody mężczyzna, bez widocznej tożsamości i widocznych śladów… telefon komórkowy. Sumienna rozpocznie śledztwo, które będzie coraz bardziej skomplikowane. Ale nie jest sama: doświadczony dziennikarz Luna (José Coronado), nauczyciel zawodu opanowanego przez kryzys i erę cyfrową, oraz Tomás (Francesco Carril), genialny policyjny informatyk, będą kluczem do osiągnięcia końca sprawy.
„Els encantats”
Po ich niedawnej separacji Irene wyjeżdża do Antist, małego miasteczka w Vall Fosca, gdzie ma dom odziedziczony po rodzicach. Wyjazd był pod wpływem impulsu, a pierwszy raz od kilku dni rozłącza się z czteroletnią córką i potrzebuje ucieczki od poczucia braku kontroli nad nowym życie, które ją przerasta. W Antist szuka upragnionego poczucia bezpieczeństwa, które miała jako dziecko, kiedy spędzała tam wakacje i nic nie było tak skomplikowane. Jednak samotność, jaką daje miasto, sprawia również, że poczucie porażki, które nosi w sobie od czasu rozstania, mocno w niej wychodzi.
Trzeci film fabularny wyreżyserowany przez Elenę Trapé (Las distancias) z Laią Costą w roli głównej (Cinco Lobitos, Victoria).
